بررسی ارتباط میزان و نوع تغذیه و ورزش با میزان چاقی دختران جوان شهر کرمانشاه

زمینه و هدف: امروزه چاقی و اضافه وزن در میان مردم و به خصوص دختران به صورت یک مسأله اجتماعی درآمده و تبعات منفی زیادی را در بردارد که باید در راستای آن مطالعاتی انجام گیرد. هدف این مطالعه، بررسی ارتباط میزان و نوع تغذیه و ورزش با میزان چاقی دختران جوان شهر کرمانشاه می باشد. روش بررسی: این پژوهش با روش توصیفی از نوع پیمایشی انجام گردید. جامعه آماری مورد مطالعه، دختران جوان شهر کرمانشاه است که بر اساس آخرین آمار به دست آمده، تعداد آن ها برابر 151430 نفر است. تعداد 360 نفر نمونه با استفاده از روش نمونه گیری کوکران انتخاب و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها و اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته است. پس از گردآوری داده ها، با استفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. در این مطالعه از آزمون های آماری مانند ضریب همبستگی، تحلیل واریانس و مقایسه میانگین ها برای آزمون فرضیه ها و از رگرسیون چندگانه برای آزمون مدل استفاده گردید. یافته ها: نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که عواملی مانند میزان فعالیت های فیزیکی، تغذیه با شیر مادر و شیر خشک و نوع و میزان غذاهای مصرفی بر چاقی دختران جوان اثر معناداری دارند. این متغیرها توانستند به ترتیب میزان اهمیتی که در تبیین و پیش بینی متغیر وابسته(چاقی) داشتند، وارد معادله رگرسیونی شده و روی هم 43 درصد از تغییرات درونی متغیر میزان چاقی را تبیین نمایند. نتیجه گیری: می توان با برنامه ریزی منظم برای فعالیت های ورزشی، تنظیم برنامه غذایی سالم، ترویج تغذیه با شیر مادر و کاهش مصرف غذاهای آماده، افزایش چاقی را در جامعه کنترل کرد. این مهم با تقویت برنامه ریزی های فرهنگی و شناخت و آگاهی به مردم امکان پذیر است. واژگان کلیدی:چاقی، فعالیت بدنی، نوع تغذیه.